در تاریخ ۶ جدی ۱۳۵۸ هجری شمسی (مطابق با ۲۵ دسامبر ۱۹۷۹ میلادی)، اتحاد جماهیر شوروی با یورش نظامی به خاک افغانستان، مقدرات مردم را به دست گرفت و حکومتی ضعیف و وابسته به نام ببرک کارمل را به قدرت رساند. این تجاوز نظامی موجب شد که تمام ملت مسلمان افغانستان علیه قوای اشغالگر به جهاد مسلحانه بپردازند.
این جهاد به مدت ۹ سال ادامه یافت و در نهایت، شوروی با تلفات بیش از ۱۵ هزار سرباز و هزینه‌ای بالغ بر ۱۰۰ میلیارد دلار، مجبور به خروج از افغانستان شد. این خروج به واسطه توافق‌نامه‌ای که در تاریخ ۱۵/۱/۱۳۶۷ هجری شمسی در ژنو امضا شد، آغاز گردید و در تاریخ ۱۷ دلو ۱۳۶۷ هجری شمسی، آخرین سرباز شوروی خاک افغانستان را ترک کرد.
با این حال، حکومت دست‌نشانده شوروی تا چهار سال دیگر، یعنی تا ۴/۲/۱۳۷۱ هجری شمسی، ادامه یافت و سرانجام در تاریخ ۸ ثور همان سال، پایان زندگی سیاسی حزب دموکراتیک خلق افغانستان اعلام گردید و قدرت به مجاهیدن منتقل شد.
بد نیست که اشاره کنیم که مشکلات مردم افغانستان تنها به زمان یورش شوروی محدود نمی‌شود، بلکه ریشه‌های آن از زمان حزب دموکراتیک خلق افغانستان و سرنگونی حکومت سردار محمد داوود در تاریخ ۷/۲/۱۳۵۷ هجری شمسی آغاز شد. این دوره تاریک و پرچالش، نه تنها ۹ سال، بلکه ۱۴ سال ادامه داشت و از ۱۳۵۷ هجری شمسی تا ۱۳۷۱ هجری شمسی به طول انجامید.
ما بر این باوریم که این دوره را به عنوان یک بخش کلیدی از تاریخ معاصر افغانستان مورد بررسی قرار دهیم و مشکلاتی که مردم از نظام کمونیستی و حمایت‌های شوروی تجربه کردند، مورد ارزیابی و تحلیل قرار دهیم. این کار به جوانان ما کمک می‌کند تا با آگاهی کامل از تاریخ معاصر کشور خویش، به درک بهتری از واقعیت‌های امروز برسند.
برای دانلود متن کامل مقاله اینجا کلیک نمائید.
